Καλή μου Ξανθίππη,
Δεν είχα την τύχη να χαρώ την δημιουργική παρουσία σου στην Αρχιτεκτονική Σχολή, μου δόθηκε όμως η δυνατότητα, να σε γνωρίσω, εκεί που αφιερώνεις το μεγάλο σου πάθος, στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης.
Θέλοντας λοιπόν να σ’ευχαριστήσω, σου έφτιαξα ένα μαγικό αυτοκινητάκι, ένα smart. Αυτό ακούει όλες τις επιθυμίες σου, και τις πραγματοποιεί. Μπορεί να γίνεται ελάχιστο και να το κουβαλάς στην τσάντα σου, άλλοτε πάλι το πιο άνετο αγωνιστικό αυτοκίνητο, δεν θέλει βενζίνη, ούτε λάδια, λειτουργεί με την ανάσα σου. Έχει τη δυνατότητα να βάζει φτερά και να χάνεσαι πετώντας στους πολύχρωμους ουρανούς του Καντίνσκυ που τόσο σ’αρέσουν ή να προσγειώνεσαι στη Σαχάρα της εικαστικής πραγματικότητας και σαν άλλος Μουτζαχεντίν να ψάχνεις μία όαση καλλιτεχνών και χορηγών. Ή ακόμα μπορεί να γίνει και μικρόφωνο σε αριστερό ψαλτήρι και συ σαν ταπεινή «βασίλισσα του Σαβά», να γλυκαίνεις τις αγωνίες μας με τους ψαλμούς σου. Αυτό το smart, ξέρει να συνομιλεί και να ακούει, μπορείς να του εμπιστευθείς τα φαντάσματά σου και να τα διώχνει, μπορεί να θυμώνει αν το θες, να ουρλιάζει, να γίνεται μελωδικό και ατίθασο.
Ξανθίππη, άφησα τα κλειδιά σ’εκείνο το ντουλαπάκι της νόησης και του ιδιαίτερου ψυχισμού σου.
Με αγάπη
Δημήτρης Ξόνογλου
Θεσσαλονίκη 2011